به چشمان من بنگردرمن چه می بینی عشق من دراقیانوس متلاطم وجودتوخودم راگم کرده ام وهرچقدرپارومیزنم تابه ساحل دلت برسم پیدایت نمی کنم. انقدردرتو گم شدم که می ترسم دستانت رابرای یافتن من گم کنی ودرامواج سرکش گم شوم من چه عاشقانه تو رادوست دارم دوست دارم که برایم بمانی . قدیس من حضرت من عاشقانه درجستجویت هستم . کشتی به طرفم بفرست تا اشعارم رابه سوی تو بفرستم غزل هایم تاب میخورند ودراب سرگردان شدندمیخواهم اشعارم رابه سوی صاحبش بفرستم وخودرارهاکنم ازاین گداختن.من بی تو خاموشم وکلماتم دربسترخودجان می دهندبیاوکمی بااین دل من مهربان باش وبرمن نظری کن که نظرتو مرحم دل من است من بیتو چون مصرعی ایی سرگردان است که به دنبال قافیه ی خودمیگردد. بیاوببین بی تو حتی پرنده ایی شدم که ازعشق تو برروی درختها می نشیندولانه درست می کند بیاوببین بی تو حتی پرنده ایی شدم که ازعشق تو برروی درختها می نشیند ولانه درست می کند. بیاوببین دردوری تو غزلهایم مراویرانه کردندودراتش گداختندمن بی تو لهیب میشوم.